آیا می‌دانید سیف الدوله لقب کیست؟

طبق تحقیقات و شواهد تاریخی دو نفر به سیف الدوله معروف بودند. نفر اول حاج سلطان عبدالمحمد میرزا ملقب به سیف الدوله بود که از شاهزادگان قاجار به شمار می رفت و در برخی منابع از وی به عنوان سی و هشتمین پسر فتحعلی شاه یاد شده است.

نفر دوم ابوالقاسم محمود ملقب به سیف الدوله، سلطان سابق و معروف به سلطان محمود غزنوی، بزرگترین سلطان سلسله غزنوی بود.

سیف الدوله ملقب به حاج سلطان عبدالمحمد میرزا

یکی از شاهزادگان قاجار که حدود یک دهه فرمانروای اصفهان بود و نقش برجسته ای در تاریخ اصفهان زمان خود بر جای گذاشت سیف الدوله محمد میرزا معروف به سلطان بود.

حاج سلطان عبدالمحمد میرزا یا سلطان محمد میرزا از شاهزادگان قاجار بود. در برخی منابع از او به عنوان سی و هشتمین پسر فتحعلی شاه یاد شده است.

مرحوم محمد میرزا سیف الدوله که خود از خاندان قاجار بود همواره از ظلم حکومت قاجار شاکی بود و روزی به دلیل فقر مردم ملایر قسمت زیادی از اموال خود را وقف کرد. رفاه مردم این شهر

شناسنامه
1260 ق	تولد
1339 هجری قمری (به روایتی از سال 1329 هجری قمری)	فوت کرد
–	علت مرگ
تپه دعای ملایر	جایگاه مقدس
ایرانی	ملیت
اسلام	دین
شیعه	دین
سیف الدوله، سلطان محمد قاجار، آقا داماد	نامهای دیگر
1289 ه.ق تا حدود 1326 ه. ش	سالها فعالیت
سرکار خانم نواب جناب تاج کلا و سکینه سلطان خانم	شوهر
امیرخان سردار (سیف الدوله دوم)، رضا میرزا (اعتضاد الملک، ناهیده).	فرزندان
پدر: سلطان احمد میرزا عضدالدوله	والدین

در شرح حال رجال ایرانی نوشته مهدی بامداد درباره حاج سیف الدوله آمده است: حاج سلطان عبدالمحمد میرزا یا سلطان محمد میرزا ملقب به سیف الدوله معروف به آقا داماد برادر مهتر سلطان عبدالله. مجید میرزا عین الدوله، نخست وزیر مظفرالدین شاه قاجار و پسر ارشد سلطان احمد میرزا عضدالدوله، چهل و هشتمین فرزند فتحعلی شاه قاجار بود و در شوال 1299 هجری قمری سیف الدوله نام گرفت.

سیف الدوله در ماه ربیع الثانی 1289 هجری قمری به جای میرزا ابوالقاسم معین الملک به قائم مقام تولیت آستان قدس رضوی منصوب شد و تا شعبان 1290 هجری قمری در این سمت باقی ماند.

در ماه صفر 1291 هجری قمری سیف الدوله از تولیت آستان قدس خلع شد و در سال 1298 هجری شمسی در حضور ناصرالدین شاه به سردار آجودانی برگزیده شد.

سیف الدوله ملقب به محمود غزنوی

ابوالقاسم محمود، ملقب به سیف الدوله، سلطان سابق و معروف به سلطان محمود غزنوی، بزرگترین سلطان سلسله غزنوی بود. او نخستین فرمانروای مستقل غزنویان بود و به جنگ بزرگش شهرت داشت. فتوحات سلطان محمود غزنوی در هندوستان و غنایم جنگی که از آن کشور به ایران آورد، موجب افزایش قابل توجه قدرت سیاسی و اقتصادی او شد.

محمود غزنوی اولین حاکم اسلامی بود که خود را سلطان نامید. او لقب سلطان را برای خود برگزید تا قدرت و استقلال دولت غزنوی را در برابر خلافت عباسی نشان دهد. غزنه را پایتخت خود قرار داد و فتوحات خود را به غرب و شمال ایران گسترش داد. محمود غزنوی را می توان قدرتمندترین و بزرگترین امپراتور جهان اسلام در دوران خلافت عباسی دانست.

سلطان محمود غزنوی در سال 360 هجری قمری در غزنین به دنیا آمد. وی حدود 61 سال داشت و در غزنین درگذشت. محمود غزنوی فرزند سبکتگین از غلامان ترک بود. سبکتگین در بازگشت از بلخ به غزنه درگذشت و پسرش محمود اداره امور خراسان را بر عهده گرفت. سبکتگین آرزو کرد پسرش اسماعیل که از محمود کوچکتر بود جانشین او شود. اما محمود نپذیرفت و به کمک عمویش بر تخت نشست. مهمترین لقب سلطان محمود غزنوی غازی است.

سلطان محمود غزنوی پس از بر تخت نشستن، سرداران بزرگ سامانی را شکست داد و سیستان را تصرف کرد و صفاریان را نابود کرد. سپس به بهانه انتقام قتل ابوالعباس مأمون که داماد محمود بود به طرف خوارزم حرکت کرد و آنجا را نیز اسیر کرد.