[ad_1]
در 18 ژوئن 1178، حدود یک ساعت پس از غروب خورشید، یک راهب انگلیسی و چهار شاهد عینی دیگر شاهد شکافتن شاخ بالایی هلال ماه جدید بودند.
راهب «جرج کانتربری» در گزارشی نوشت: «از وسط این دو نیمه مشعل شعله ور آمد. آتش، زغال داغ و جرقه از فاصله قابل توجهی پرتاب می شد. در همان حال، بدن ماه که در زیر او جمع شده بود، مانند مار زخمی می تپید. سپس هلال ماه به حالت اولیه خود بازگشت. این پدیده ده ها بار یا بیشتر تکرار شد.»
در سال 1976، یک زمین شناس پیشنهاد کرد که این گزارش با موقعیت و سن دهانه 22 کیلومتری جووردانو برونو در ماه مطابقت دارد.
با این حال، چنین برخورد سیارکی می‌تواند زباله‌هایی را پرتاب کند که باعث ایجاد بارش شهابی تماشایی می‌شود، چیزی شبیه به آن هرگز گزارش نشده است.
رؤیت 1178 اکنون به احتمال زیاد به یک شهاب در حال انفجار نسبت داده می شود که با دید ناظران از ماه همزمان بود.
پل ویترز از آزمایشگاه قمری و سیاره ای دانشگاه آریزونا می گوید: “من فکر می کنم آنها در زمان مناسب در مکان مناسب بودند تا به آسمان نگاه کنند و شهاب سنگی را درست در مقابل ماه ببینند که به سمت آنها می آید.”
[ad_2]
